İlk sebze çorbamız

Can'ım 5 ayını bitirdi, 6.aydan gün almakla meşgul ve 3 gündür sebze çorbası yiyor bir öğününde.
5 & 6 Şubat Çorbamız
2 su bardağı suya
1 orta boy patates
1 orta boy havuç
2 dal maydanoz
1 çorba kaşığı pirinç

Kaynatıldıktan sonra yarısı ayrılır. Kalanı dolaba konulabilir. Ayırdımız çorbayı bir güzel çatalla ezeriz ve 1 çorba kaşığı zeytinyağını da ekleyerek bebeğimize servis ederiz.
Can ilk gün tam yemek saatinde, 11 de meme yada mama beklerken bir anda ortamın değiştiğini, kucak pozisyonundansa yastığa dayanmış hafif yatar-oturur pozisyonda, boynunda önlükle buluverdi kendini. Suratında şaşkınlık, merak ifadesi vardı. İlk kaşığı aldıktan sonra direk yuttu. Suratının ifadesi her saniye güncelleniyordu. Anlamlı, anlamsız bir çok mimik eşliğinde ilk 5 dakika ne olduğunu, bunun ne anlama geldiğini anlamaya çalıştı. 5 dakikadan sonra baktı ki karnı ufak ufak doyuyor bu sefer isteyerek ağzını açmayı başladı.
İlk gün hersey kontrolum altındaydı. Önlüğünü taktım, çorbasının ısısını kontrol ettm, tadına baktım.. Gayet sakın bir sekilde yemeğini yedirdim.
Tüm bunlar olurken anne yani ben göz yaşları içerisnde hem ağlayıp hem gülüyordum. Can'ın doğumuyla birlikte iyice sulu göz oldum ne yalan söyleyeyim. Ama artık her damla göz yaşım mutluluktan. ilk doğduğunda anneme hep neyi ne zaman yapacagını sorardım. Ne zaman gülecek, ne zaman beni tanıyacak, ne zaman ayaklarını ağzına götürecek gibi sorular. Ama ne zaman bebeğime alıştım, sorularım kesildi. Her günün ayrı bir kıymeti var artık. Hiç birşeyini kaçırmak istemiyorum. Öyle hızlı büyüyorlar ki hızına yetişemiyorum. Her yeni bir gün kendine ve düzenine yeni birşeyler ekliyor. Yeni bir gülücük, yeni uyku düzeni... E hal böyleyken çorbaya geçme kısmı beni cok etkiledi. Minnoş bebeğim büyümüşte çorba icmeye başlamış!
Ancak ikinci gün isler kontrolden çıktı. Yine önlük takıldı, çorbası hazırlandı, yemek pozisyonu alındı ve corbamiza başlandı. Yine ilk dakikalar gayet iyiydi ancak sonrasında gülücük atmalar, gulerken agzindakileri fışkırtmalar, heyecanlanıp elime vurmalar ve kasığı fırlatmalar.. Etraf ve üstem basım bir anda patates ve havuç parçalarına bulandı. Ve anne bu noktada tekrar mutluluk gözyaşlarına boğuldu. Dışarıdan kendime söyle bir baktım: yaklaşık 1 sene evvel işinde gücünde çalışan, kendi çapında kariyeri olan vs bir kadınken, son 5 aydır mutasyon geçirmiş, pijamaları forma edinmiş, hergüne yerine gün asırı banyo yapan ve son durum itibariyle 5 aylik bebeğin karşısında şebeke olmuşum.
Allahım bu ne keyifli bir olaydır. İyi ki Can hayatımıza girmiş ve ben iyi ki bu haldeyim. Şükürler olsun :)